Drie kasten van kastelen domineren al honderden jaren het uitzicht langs de Ourthe, de Semois en de Maas, niet toevallig natuurlijke grenzen die schreeuwden om met hand en tand verdedigd te worden.
1.000 jaar terug in de tijd in de Citadel van Dinant
© WBT - JL Flemal
De Citadel van Dinant lijkt wel vergroeid met het rotsblok dat 100 meter boven de Maas uitsteekt. Deze versterking katapulteert je eeuwen terug in de tijd, naar 1051, toen de prins-bisschop van Luik, ene Nithard, een versterking uitbouwde aan de oevers van de Maas. Driehonderd jaar ging het bouwwerk mee, tot Karel de Stoute tijdens de Luikse Oorlogen de hele stad en zijn citadel platgooide.
Na een grondige restauratie viel de citadel in 1675 opnieuw in Franse handen. Dit keer werd de Franse zonnekoning Lodewijk XIV de nieuwe eigenaar ervan. Vauban, de Mozart van de vestingwerken en bouwmeester onder Lodewijk XIV, bekommerde zich over de verdere versterkingen van het fort.
Ook de latere koning Willem I, de vorst van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, breidde de citadel nog uit. Tijdens je bezoek ontdek je sporen van zijn Nederlandse garnizoen in de keuken, bakkerij en smederij.
In 1914 werd er een laatste keer slag geleverd bij de start van de Eerste Wereldoorlog. De hevige gevechten tussen Franse en Duitse soldaten worden gereconstrueerd in een aparte ruimte van de citadel. Wil je de geschiedenis van de citadel binnenstebuiten keren? Volg dan een gegidste rondleiding van anderhalf uur die je op plaatsen brengt waar je anders nooit komt. Hoe je de citadel bereikt, kies je zelf: ofwel beklim je vanuit Dinant de 408 trappen, ofwel neem je de kabelbaan. Je raakt er trouwens ook bij met de wagen.
Het fort van Godfried van Bouillon
© MT Bouillon - Christel François
Het fort van Bouillon is de ouderdomsdeken van de Belgische forten. Over een lengte van meer dan 300 meter heeft hij zich uitgestort op een rotskam, dit keer langs de Semois. Het is de oudste feodale burcht van België en zijn bekendste inwoner doet bij iedereen een belletje rinkelen: Godfried van Bouillon.
In 1096 sloot de hertog zich aan bij de Eerste Kruistocht naar Jeruzalem. Net als de Citadel van Dinant onderging de versterking een ware metamorfose onder Lodewijk XIV en de Nederlandse koning Willem I. De vroegste bouwwerken, een ondergronds tunnelstelsel uit de 11e eeuw, ontdek je tijdens een fakkeltocht.
In een kleine kelder zit trouwens een van de best bewaarde geheimen van de vesting verstopt: l’Oeillet du Château, ofwel de anjer van het kasteel. Dit is een buitengewoon geitenkaasje dat in de vochtigheidsgraad en temperatuur van de kelder zijn perfecte plaats gevonden heeft om te rijpen tot een kwaliteitskaas. Het recept ervan gaat terug tot de middeleeuwen.
De geest van La Roche-en-Ardenne
© Arnaud Siquet
Elke rivier lijkt wel versierd met een eigen versterking. In La Roche-en-Ardenne ligt in een haarspeldbocht van de Ourthe het kasteel van La Roche-en-Ardenne. De vierkante middeleeuwse burcht was in de 13e eeuw de woonplaats van de graaf van la Roche, Hendrik I. Toen hij zijn enige dochter, de bloedmooie Berthe, wilde uithuwen, organiseerde hij een tornooi dat niet helemaal uitdraaide zoals hij verwacht had.
Graaf van Waleran, een echte vechtmachine, leek de enige kandidaat die kwam opdraven, tot er een kleine, zwarte gestalte verscheen. Het duel kon beginnen en de graaf werd tot ieders verbazing in de pan gehakt door de onbekende deelnemer. Het bleek de vermomde verloofde van de graaf te zijn.
Om zich te wreken op haar overspelige verloofde, sneed ze Waleran de de keel door en stortte ze zich tijdens de eerste huwelijksnacht met Berthe uit de kasteeltoren. Weg romantiek. Sindsdien spookt de geest van Berthe hier nog altijd rond. Meer zelfs: elke zomeravond, klokvast om 10 uur, zie je haar silhouet over de kasteelmuren zwalken. Er is zelfs een lokale jenever naar haar genoemd die je zeker eens moet proeven: ‘le Péket du Fantôme’.
